Depuis plusieurs années, on remarque une ruée sur les terres cultivables en Afrique. Ce déferlement peut s’expliquer par diverses raisons, telles que la recherche de nouvelles rentabilités à la suite de la crise financière actuelle, l’accroissement de l’investissement agricole pour assurer la sécurité alimentaire, l’encouragement de l’agrocarburant, etc. Toutefois, le phénomène n’est pas sans conséquence sur le bien-être des paysans locaux. Ces derniers, généralement réunis autour de sociétés coopératives, peuvent défendre leurs intérêts à travers diverses formes d’actions.

Despite the increasing acknowledgment of scholars and practitioners that many large-scale agricultural land acquisitions in developing countries fail or never materialize, empirical evidence about how and why they fail to date is still scarce. Too often, land deals are portrayed as straightforward investments and their success is taken for granted. Looking at the coffee sector in Laos, the authors of this article explore dimensions of the land grab debate that have not yet been sufficiently examined.

Doel van dit project is om aan de hand van twee pilots te bepalen wat de mogelijke economische en ecologische meerwaarde is van natuurinclusieve oplossingen voor waterveiligheidsopgaven uit het Deltaprogramma. Daarnaast is het doel om te toetsen of en hoe die meerwaarde een rol speelt in de praktijk van het keuzeproces. Voor de pilot in het Rivierengebied is gekozen voor nadere uitwerking van ecosysteemdiensten en natuurwaarden bij enkele alternatieven voor een hoogwatergeul langs de Waal bij Varik – Heesselt.

De duurzaamheid van agroproductie in Nederland staat onder toenemende belangstelling. Duurzaamheid wordt niet alleen meer gezien als een ecologisch en sociaal-economisch aspect van agroproductie maar ook steeds meer als unique selling point. De duurzaamheid van de maïsteelt in Nederland staat onder druk en de noodzaak om een flinke stap te zetten naar meer duurzaamheid is groot.

De overheid stelt steeds nieuwe beperkingen aan middelen en meststoffen. Volgens de nieuwe Lector Duurzaam Bodembeheer Gera van Os gaan de ontwikkelingen daarom gedwongen van chemisch naar evenwichtiger. Moderne technieken en analysemethodes kunnen daarbij van dienst zijn. „Teelt moet optimaal in duurzaamheid.”

Winnaar van de wedstrijd Topbodem, editie 2014-15, Hans Akkermans probeert alles te doen om zijn bodem in topconditie te houden. Toch merkt hij dat de normen voor fosfaat de ruimte beperken om aan duurzame bodemvruchtbaarheid te werken. Voor een goed saldo neigt hij naar intensievere teelten, voor de bodem naar voldoende rustgewassen.

Doel van dit project is om aan de hand van twee pilots te bepalen wat de mogelijke economische en ecologische meerwaarde is van natuur-inclusieve oplossingen voor waterveiligheidsopgaven uit het Deltaprogramma en wat de meerwaarde van de TEEB-aanpak is in het planvormings- en besluitvormingsproces over deze maatregelen. Dit rapport handelt over de pilot “hoogwatergeul Varik-Heesselt”. De pilot was gericht op toepassing en evaluatie van de TEEB-methode. Het project is in nauw contact met de projectleider van de provincie Gelderland van het lopende planproces uitgevoerd.

In a world grappling with the challenges of food insecurity, climate change, landscape degradation, and rural poverty, regreening offers a path forward, especially in dryland areas. The transformation of degraded landscapes—restoring productivity and increasing resilience through the widespread adoption of agroforestry and sustainable land management practices—can deliver food, climate, and livelihood benefits.
Table of contents:
Part I. Introduction
Part II. How and Where is Regreening Happening?
Part III. The Impacts Of Regreening

Understanding the cost of inaction and beneftis of action are important in order for all stakeholders to be able to make sound, informed decisions about the amount and type of investments in land they make. Even though techniques for sustainable land management are known, many barriers remain and the financial and economic aspects are often put forward as primary obstacles. If the full value of land is not understood by all stakeholders, it may not be sustainable managed, leaving future generations with diminished choices and options to secure human and environmental well-being.

Wildlife Management Areas (WMAs) have the potential to benefit both people and wildlife in Tanzania. But are Tanzanian communities earning enough from WMAs to want to protect the wildlife that live on their land? This policy brief addresses this question by examining two WMAs in the Tarangire ecosystem and looking at their performance and revenue streams. This reveals that while communities are earning some income, the WMAs do not yet have enough funds to cover management and wildlife protection costs.

Meeting Name: North American Forest Commission
Meeting symbol/code: FO:NAFC/2016/3.6
Session: Sess. 28

Meeting Name: Near East Forestry and Range Commission (NEFRC)
Meeting symbol/code: FO:NEFRC/2015/8
Session: Sess. 22